هرات قدیم

شراب از چشم جادوی تو ریزد

مست عشقت هستم

نامه رسان نامه ی من برسان

ساغری چنگ زنیم

یا حبیب من

به بالینم طبیب بیا

درون سینه ام غم در کمین است

واوا لیلی

قدت چون صنوبر

دختر همسایه ما صدا میکند

قسم که نرو نرو

دختر همسایه ما

آنقدر مستم که از چشمم شراب آید برون

من کشته یی خوی تو ام

نمی بینی به حالم

صحرا مرو در دل شب سیاه

ای دلبر من

تو برگردی به سلامت

چی کنم از غم تو

دانه فلفل سیاه

شده ام بت پرست تو

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

دنیا دو روز است

از آن روز که مارا آفریدی

بوسه از روی مه رویان

به هر گوشه میخانه اشک است

نغمه هراتی

دل از عاشقی حیران شد

آی شیرین خال دار

گذشتی از برم سرشار و سر مست

بهار است دختر عمو

ره کوه تو بود ارزان گرفتم

از جام عشقت سر مستم

برو ای یار هر جایی

مبادا کشد آه جگر سوز

تورا ای نور چشمان دوست دارم

زعشقت بی قرارم

عجب چشم سیاه بادام داری جان